Tegen alle verwachtingen in

Granja Rujamar is een klein pluimveebedrijf. Het bedrijf bestaat sinds 1984 en is opgericht door de familie Martínez Hernaiz en ligt in de Spaanse provincie Cuenca. Het ligt tussen Madrid en Valencia.

De provincie Cuenca heeft een agrarische achtergrond en heeft de naam 'graanschuur' van Spanje zeker verdiend.

De rijke geschiedenis en cultuur van dit gebied gaan terug tot de achtste eeuw en dit is nog steeds goed te zien in een van de kleinere steden, ook wel Cuenca genoemd. De stadsmuren werden rond die tijd gebouwd door de Moren.

Na de oprichting van Granja Rujamar in 1984 groeide het bedrijf uit van een lokale leverancier tot een provinciale leverancier met een goede reputatie. De eieren verkochten goed en de stabiliteit binnen het bedrijf bood mogelijk ook kansen voor verdere uitbreiding.

Voor verdere uitbreiding van zijn bedrijf had meneer Martínez echter de hulp nodig van een van zijn zonen (hij had vier kinderen; twee dochters en twee zonen). De oudste zoon Rubén zou de meest geschikte persoon zijn om zijn vader op te volgen en het bedrijf uit te breiden. Rubén was echter sportleraar geworden en wilde deze carrière liever voortzetten.
Dus werd de tweede zoon gekozen. Meneer Martínez zou hem de kneepjes van het vak leren en er zo voor zorgen dat het bedrijf zou blijven bestaan. Ondertussen werden er uitbreidingsplannen voorbereid en verschillende kleine investeringen gedaan.

Tijdens deze overdrachtsperiode kwam zijn zoon, de opvolger, om het leven bij een auto-ongeluk. Het verdriet van de familie was groot, maar de vraag doemde ook op hoe ze verder zouden gaan.

Rubén, die zich bewust was van zijn vaders verdriet en zijn gevoel van machteloosheid, besloot zijn sportcarrière op te geven en zijn vader te helpen het familiebedrijf voort te zetten.

Binnen twee jaar na het auto-ongeluk stierf zijn vader. Men zei dat hij stierf aan een gebroken hart, door het verlies van zijn zoon.

Rubén stond voor de moeilijke taak om het bedrijf alleen voort te zetten en uit te breiden. Hij bestudeerde de markt grondig en zag alleen mogelijkheden in "kooivrije systemen" voor de toekomst.

Hij onderzocht, bestudeerde en verbreedde zijn visie tot een beleid en ging aan de slag. Hij breidde zijn bedrijf uit, verkocht de kooien en paste de huisvesting voor de kippen aan, passend bij zijn visie. De graansilo's werden gemoderniseerd, uitgebreid met apparatuur om de gekochte voormengsels te verwerken in het zelfgemengde basisvoer, zodat er ook zelfvoorzienend gewerkt kon worden.